My mix March

Lubie zdjecia... chyba od zawsze tak bylo a smiem nawet stwierdzic ze jest to u mnie rodzinne zboczenie.

Dziadek pstrykal piekne fotki swoim zenitem i kilkukrotnie nawet wygrywal lokalne konkursy na fotografa amatora, do dzis w domu babaci wisi zwycieskie zdjecie dziadka na ktorym siedzi mala szczesliwa dziewczynka w bujnej peruce ( dzis ta mala dziewczynka siostra mojego taty ma wlasna rodzine a nawet jest chrzestna takiej starej kobyly jak ja). Podczas pobyty w domu dziadkow zawsze wertowalam ostatnia szuflade kredensu pelna pieknych czarno bialych zdjec.

Moja mama ( raczej nie po wyzej wymienionym dziadku bo byl on ojcem mojego taty)robi zdjecia wszystkiemu i wszystkim odkad pamietam. 

W naszym domu to fotografie sa najwspanialasza ozdoba , wspomnienia zamkniete w ramkach o roznych ksztaltach i kolorach . Ramki tak samo jak i chwile w nich zawarte pochodza z roznych miejsc i czasow dlatego dodaja wnetrzu tyle czaru i uroku.

Odkad w telefonach pojawily sie aparaty

zdjecia wciagnely mnie do tego stopnia ze nie ma dnia bez fotki. Czasem jest to selfie z dziubkiem( tak wlasnie przyznaje sie do dziubaskow) a czasem fotka czegos co mi sie spodobalo albo zwyczajnie mnie "jara".

Dlatego dzis porcja zdjec z roznymi ujeciami ( glownie jedzenia bo jak mowilam Wam w ostatnim poscie zycie pracownika biurowego nie jest mega ekscytujace a udawanie jak bardzo jestem "glamour" nie bardzo mi wychodzi ha).

xxx

Ewela